প্ৰতি ,মৌচুমী বড়ি
মৰমৰ মৌচুমী ,
মৰম ল'বা । বহু ভাবিগুণি চিঠিখন তোমালৈকে লিখাৰ সিদ্ধান্ত ল'লো । তুমি মোৰ ফে'চবুকৰ বন্ধুৰ তালিকাত নাছিলা যদিও তোমাৰ নামটো আন বন্ধুৰ জৰিয়তে প্ৰায়েই দেখি আছিলোঁ । তাৰোপৰি বাতৰি কাকততো মাজে সময়ে তোমাক দেখোঁ । অনুপমাই চিঠি গোটত মোক অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ পিছত তোমাক অকণমান ওচৰৰপৰা দেখাৰ সুযোগ পাইছোঁ ।
পুৰণি চিনাকি হিচাপে চিঠিখন মই অনুুপমা অথবা কবিতা বাইদেউলৈ নিলিখি তোমালৈ কিয় লিখিলোঁ ! কাৰণ নতুনকৈ চিনাকি হোৱা বন্ধু এগৰাকীক কবলৈ মনত অনেক কথাই অগাদেৱা কৰি থাকে । তুমি মোৰ নতুন চিনাকি । ফেচবুকীয়া জীৱনত কথা নপতাকৈও এজনে আন এজনৰ মনৰ গহ্বৰলৈকে দেখাৰ সুযোগ মিলে । কিন্তু তোমাৰ আৰু মোৰ মাজত সেই সুযোগ এতিয়াহে আহিছে । তুমি মোক চিনি নোপোৱা , মোৰ বিষয়ে হয়তো একোকে নাজানা । আচলতে মোক জানিব লগাকৈ কোনো বিশেষ গুণৰ অধিকাৰী মই নহওঁ। তোমালোকৰ পোষ্টবোৰ দেখি মোৰ ভাৱ হয় অনুপমাই এই গোটলৈ মোক কিয় আনিলে ! কিন্তু আনৰ অজ্ঞাতে হলেও মোৰ এটা ইতিবাচক দিশ আছে বুলি মই মাজে মাজে অনুভৱ কৰোঁ । সেয়া হ'ল সহজতে মই কাৰো বেয়াবোৰ নেদেখোঁ ! ফে'চবুক এনে এক জগত য'ত আঙুলিৰ নিৰ্দেশতে মূহুৰ্তে মূহুৰ্তে ন ন মুখৰ আগমন হয় । ইয়াত বন্ধুত্ব গঢ়া আৰু বন্ধুত্ব ভঙা মুঠেই সহজ । সহজ নহয় কেৱল সকলোকে সহ্য কৰা । কাৰোবাৰ ব্যক্তিগত কথা বা কাৰ্য্যত অসহনীয় হোৱাৰ কোনো শক্তিশালী যুক্তি মই বিচাৰি নাপাওঁ । সকলো মানুহতো আৰু একে নহয় !! মনৰ অমিল দেখিলে মৌনতাই শ্ৰেয় । আনৰ দুখত দুখী হোৱা মানুহৰ আজিৰ যুগত অভাৱ নাই , কিন্তু আনৰ সুখত সুখীনো কিমান ? মোৰ এনে লাগে, নিজৰ থকাখিনিতে সন্তুষ্ট হব নোৱাৰা মানুহেহে আনৰ সুখ দেখি হা-হুতাহ পাৰে !
পুৰণি চিনাকি হিচাপে চিঠিখন মই অনুুপমা অথবা কবিতা বাইদেউলৈ নিলিখি তোমালৈ কিয় লিখিলোঁ ! কাৰণ নতুনকৈ চিনাকি হোৱা বন্ধু এগৰাকীক কবলৈ মনত অনেক কথাই অগাদেৱা কৰি থাকে । তুমি মোৰ নতুন চিনাকি । ফেচবুকীয়া জীৱনত কথা নপতাকৈও এজনে আন এজনৰ মনৰ গহ্বৰলৈকে দেখাৰ সুযোগ মিলে । কিন্তু তোমাৰ আৰু মোৰ মাজত সেই সুযোগ এতিয়াহে আহিছে । তুমি মোক চিনি নোপোৱা , মোৰ বিষয়ে হয়তো একোকে নাজানা । আচলতে মোক জানিব লগাকৈ কোনো বিশেষ গুণৰ অধিকাৰী মই নহওঁ। তোমালোকৰ পোষ্টবোৰ দেখি মোৰ ভাৱ হয় অনুপমাই এই গোটলৈ মোক কিয় আনিলে ! কিন্তু আনৰ অজ্ঞাতে হলেও মোৰ এটা ইতিবাচক দিশ আছে বুলি মই মাজে মাজে অনুভৱ কৰোঁ । সেয়া হ'ল সহজতে মই কাৰো বেয়াবোৰ নেদেখোঁ ! ফে'চবুক এনে এক জগত য'ত আঙুলিৰ নিৰ্দেশতে মূহুৰ্তে মূহুৰ্তে ন ন মুখৰ আগমন হয় । ইয়াত বন্ধুত্ব গঢ়া আৰু বন্ধুত্ব ভঙা মুঠেই সহজ । সহজ নহয় কেৱল সকলোকে সহ্য কৰা । কাৰোবাৰ ব্যক্তিগত কথা বা কাৰ্য্যত অসহনীয় হোৱাৰ কোনো শক্তিশালী যুক্তি মই বিচাৰি নাপাওঁ । সকলো মানুহতো আৰু একে নহয় !! মনৰ অমিল দেখিলে মৌনতাই শ্ৰেয় । আনৰ দুখত দুখী হোৱা মানুহৰ আজিৰ যুগত অভাৱ নাই , কিন্তু আনৰ সুখত সুখীনো কিমান ? মোৰ এনে লাগে, নিজৰ থকাখিনিতে সন্তুষ্ট হব নোৱাৰা মানুহেহে আনৰ সুখ দেখি হা-হুতাহ পাৰে !
সময় আৰু পৰিবেশভেদে সুখৰ সংজ্ঞাও সলনি হয় ।আমাৰ প্ৰত্যেকৰে এখন বাস্তৱ পৃথিৱী আছে , তাৰপিছতহে এই ভাৰ্চুৱেল জগত । এই ভাৰ্চুৱেল পৃথিৱীত সুখৰ সন্ধান কৰি থাকোঁতে বহু লোকৰে ওচৰ সম্বন্ধত ক্ৰমাত ফাট মেলিছে । আপদে-বিপদে মানুহেই মানুহৰ সাহস । মই ভাবোঁ ব্যস্ততাই যিমানেই গ্ৰাস নকৰক কিয় মৰমসনা এষাৰ মাতেই বিষণ্ণ মন সজীৱ কৰাৰ বাবে যথেষ্ট । সেয়া বাস্তৱেই হওক বা ভাৰ্চুৱেল জগতেই হওক । এই দুই জগতৰ মাজত সামঞ্জস্য ৰাখি জীৱন অতিবাহিত কৰিব পৰাটো এতিয়া আমাৰ বুলি প্ৰত্যাহ্বান স্বৰূপ হৈ পৰিছে । ইয়াৰ এটা অবিহনে জীৱন যেন অসম্পূৰ্ণ ! দোষে-গুণেইতো মানুহ । সেয়ে দোষবোৰ কাটি কৰি সকলোৰে ভালবোৰ সৰলভাৱে গ্ৰহণ কৰিলেই নিজৰ পৃথিৱীত সুখী হোৱা সম্ভৱ । দোষবোৰ বৰকৈ চকুত নপৰা কথাটোৱে মোক ব্যক্তিগতভাৱে সুখী হোৱাত যথেষ্ট সহায় কৰিছে ।
আজিলৈ ৰাখোঁ । তোমাৰ অনুভৱ জনাবলৈ নাপাহৰিবা দেই । মৰমেৰে-
তোমাৰ মীনাক্ষীবা
২৭/০৯/২০১৬ আজাৰা, গুৱাহাটী
আজিলৈ ৰাখোঁ । তোমাৰ অনুভৱ জনাবলৈ নাপাহৰিবা দেই । মৰমেৰে-
তোমাৰ মীনাক্ষীবা
২৭/০৯/২০১৬ আজাৰা, গুৱাহাটী
