Wednesday 28 December 2016

আলাপ: ৰীণা বুঢ়াগোহাঁইৰ স'তে

"চিঠি লিখাৰ আৰু চিঠি পঢ়াৰ যি আমেজ সেয়া ক'ৰবাত হেৰাই গ'ল।পিয়নে আহি পদূলি মূৰত কেতিয়া চাইকেলৰ টিলিঙা বজাব বুলি কাণ উনাই থকাৰ দিন উকলিল।কাৰোবাৰ পৰা অহা চিঠিখন একে উশাহে পঢ়ি শেষ কৰাৰ ৰুদ্ধশ্বাস সময়বোৰ এতিয়া অতীত হৈ গ'ল।এখন চিঠি ডাকবাকচত পেলাই উত্তৰ নহালৈকে মাহেক-পষেক কি উৎকণ্ঠাৰে পাৰ হয় তাক আজিৰ বোৰে ক'ত বুজিব ? কি দিন ক'লৈ গ'ল ? সকলো এতিয়া নষ্টালজিয়া।"
কবি,সুলেখিকা তথা যোৰহাট শংকৰদেৱ একাডেমীৰ (জুনিয়ৰ কলেজ) অধ্যক্ষা শ্ৰদ্ধেয়া ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই বাইদেউৰ সৈতে চিঠি গোটৰ ফালৰ পৰা হোৱা এটি মধুৰ আলাপ চিঠিগোটৰ সন্মানীয় সদস্যসকললৈ বুলি আগবঢ়ালোঁ--
১) চছিয়েল নেটৱৰ্কিং চাইট “চিঠি গোট”ৰ ফালৰ পৰা আপোনাক আন্তৰিক অভিনন্দন আৰু শুভেচ্ছা জনালোঁ
ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই:- আন্তৰিক ধন্যবাদ জনালো মৌচুমী
২)সাম্প্ৰতিক সময়ত চিঠিৰ প্ৰাসংগিকতা কেনে বুলি ভাবে?
ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই:- বৰ্তমান সময়ত চিঠিৰ প্ৰাসঙ্গিকতা কেনে বুলি ক'লে একে আষাৰে কৈ দিব নোৱাৰি । কাৰণ বৰ্তমান সময় ভিন্ন জেনেৰেশ্যনৰ সংমিশ্ৰন । গতিকে সকলোৰে মানসিকতা ভিন্ন ধৰণৰ ।অতি আধুনিক প্ৰজন্মৰ খিনিৰ চিঠি সম্পৰ্কীয় সম্যক ধাৰণাই নাই । তেওঁলোকে কোনো ধৰণৰ চিঠিৰ বিষয়ে জানিব নিবিচাৰে । লাগিলে সেয়া যি বিধৰ চিঠিয়েই নহওক কিয় ।
৩)আপুনি কেতিয়াবা চিঠি লিখিছিল নে?যদি লিখিছিল চিঠি লিখাৰ অভিজ্ঞতা-স্মৃতি জনাব নেকি?
ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই:- আমি চিঠি লিখিছিলো সেই সময়ছোৱাত চিঠিৰ আদান-প্ৰদানেৰে সকলো খা-খবৰ পঠিওৱা হৈছিল আপোনজনলৈ বা যিকোনো সামাজিক,সাংস্কৃতিক বা চৰকাৰী যিকোনো বিষয়ক লৈ চিঠি লিখিছিলো।চিঠি কোনে কিমান ভাল লগাকৈ বা ৰস লগাকৈ লিখিব পাৰি তাৰ প্ৰতিযোগিতা চলিছিল সমবয়সীয়াৰ মাজত।
আমাৰ সময়ত বিস্ময়ৰ পাতত পত্ৰবন্ধু বুলি এটা শিতান আছিল।আমি তেতিয়া কলেজৰ ছাত্ৰী । সেই শিতানৰ প্ৰেমত পৰি তাত থকা নামবোৰ সঁ‌চা নে মিছা প্ৰমাণ চাবলৈ এজন ল'ৰালৈ মই মৰসাহ কৰি এখন চিঠি দিছিলো।তাৰপিছতে উত্তৰ আহিল।চিঠিৰ চলাচল সঘনাই ঘটিল।যাৰবাবে মোৰ ৰক্ষনশীল দেউতাৰ অনেক গালিও মই হজম কৰিছিলো।অৱশ্যে মই দেউতাক বুজাই দিব পাৰিছিলো।৬মাহ চিঠিৰ বিনিময়ৰ পিছত ল'ৰাজন আমাৰ ঘৰলৈ আহিল সুদূৰ বঙাইগাঁও ৰিফাইনেৰীৰ পৰা ৰঙা বাছত উঠি আমাৰ জাঁ‌জীৰ ঘৰলৈ।৬দিন থকাৰ পিছত আমাৰ ঘৰখনৰ আতিথ্যত তেওঁ ইমানেই মুগ্ধ হ'ল যে আমাৰ ঘৰৰ লগত মিটিৰ কৰিবলৈ ইচ্ছা প্ৰকাশ কৰি মোলৈ চিঠি লিখিলে । মই পত্ৰবন্ধুৰ সন্মান অটুট ৰাখি মোৰ একমাত্ৰ বাইদেউক সম্পূৰ্ণ সামাজিক প্ৰথাৰে তেওঁলৈ বিয়া দিলো।এয়া মোৰ জীৱনৰ অন্যতম স্মৃতি আৰু অভিজ্ঞতা।তেওঁ এতিয়া মোৰ একমাত্ৰ ভিনদেউ।যোৱাবছৰ ৰিফাইনেৰীৰ পৰা অৱসৰ ললে । বাইদেউ “বিজনী বান্ধৱ হায়াৰ চেকেণ্ডাৰীৰ” শিক্ষয়িত্ৰী।দুটা ল'ৰা ছোৱালীৰে সুন্দৰ সংসাৰ।দুয়োটা ইঞ্জিনিয়াৰ।চিঠি লিখাৰ ইয়াতকৈ ভাল অভিজ্ঞতা আৰু স্মৃতি কি হ'ব পাৰে মৌচুমী ।
৪) প্ৰেমাস্পদলৈ চিঠি লিখিছিল নে?
ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই:- নিশ্চয় লিখিছিলো । বৰ্তমান মোৰ স্বামীয়েই আছিল এসময়ৰ মোৰ প্ৰেমাস্পদ।অৱশ্যে ভিনদেউক লগ পোৱা সময়ত মোৰ কোনো প্ৰেমিক নাছিল।
৫) বৰ্তমান অফিচ-কাচাৰিৰ চিঠিৰ বাদে মানুহে মানুহলৈ লিখা ব্যক্তিগত চিঠি হেৰাই যোৱাৰ পথত.. এইবিষয়ে আপুনি কি বুলি ভাবে?
ৰীণা বুঢ়াগোহাঁই:- আধুনিক টেকন'লজিয়ে মানুহক এই নিৰ্মল আনন্দৰ পৰা বঞ্চিত কৰি পেলাইছে।মোবাইল, ইন্টাৰনেট আদিৰ পয়োভৰে মানুহৰ বিবেক বুদ্ধিৰ ওপৰত পৰ্দা দিয়া আৰম্ভ কৰিলে।নিৰ্ভেজাল ভালপোৱাবোৰক কৃত্ৰিমতাই আকোৱালি ল'লে । চিঠি লিখাৰ আৰু চিঠি পঢ়াৰ যি আমেজ সেয়া ক'ৰবাত হেৰাই গ'ল।পিয়নে আহি পদূলি মূৰত কেতিয়া চাইকেলৰ টিলিঙা বজাব বুলি কাণ উনাই থকাৰ দিন উকলিল।কাৰোবাৰ পৰা অহা চিঠিখন একে উশাহে পঢ়ি শেষ কৰাৰ ৰুদ্ধশ্বাস সময়বোৰ এতিয়া অতীত হৈ গ'ল।এখন চিঠি ডাকবাকচত পেলাই উত্তৰ নহালৈকে মাহেক-পষেক কি উৎকণ্ঠাৰে পাৰ হয় তাক আজিৰ বোৰে ক'ত বুজিব ? কি দিন ক'লৈ গ'ল ? সকলো এতিয়া নষ্টালজিয়া।
ব্যস্ততাৰ মাজতো চিঠি গোটৰ “আলাপ”ত ভাগ লৈ আমাক যি আনন্দ দিলে তাৰ বাবে বাইদেউলৈ অশেষ ধন্যবাদ আৰু কৃতজ্ঞতা থাকিল৷বাইদেউৰ সুস্বাস্থ্য কামনা কৰাৰ লগতে আগন্তুক নৱবৰ্ষৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ৷
ধন্যবাদ সহকাৰে,
মৌচুমী বৰি
২৮/১২/২০১৬

Monday 19 December 2016

এখন প্ৰেমপত্ৰ : সত্যেন্দ্ৰ বৰদলৈ

বহুদিনৰ পৰা চিঠি এখন লিখিম বুলি ভাবি থাকিও সময়ত লিখা হৈ উঠা নাই ৷ কামটো আজিও পিছলৈকে থ’লোঁ ৷ " চিঠি " গোটত কিবা এটা দিবলৈ মন গৈ থকাৰ বাবে এখন প্ৰেমপত্ৰকে দিলোঁ ৷ এইখন কিন্তু সাধাৰণ প্ৰেমপত্ৰ নহয় , গীনিজ বুকত ঠাই পাবলগীয়া প্ৰেমপত্ৰ ৷ কাৰণ এইখন এজনী অসমীয়া ছোৱালীয়ে লিখা প্ৰথম প্ৰেমপত্ৰ ৷ পঢ়কচোন ৷
““ স্বস্তি৷৷
শ্ৰী পৰমেশ্বৰ সকল সুৰাসুৰবন্দিত পাদপদ্ম প্ৰপন্নজনতাৰণ নাৰায়ণ শ্ৰীশ্ৰীকৃষ্ণচৰণসৰোৰুহেষু ৷ ৰুক্মিণ্যাঃ সহস্ৰ প্ৰণাম লিখনম্‌ ৷ শিৱমিহ নিবেদনঞ্চ ৷
হে স্বামী , ভিক্ষুক মুখে তব গুণ ৰূপ শুনিয়ে কায়বাক্যমনে তোহাক পতি ভাৱে বৰইছি ৷ তথি পাপী শিশুপাল হামাক বিবাহ কৰিতে আৱল থিক , যৈচে সিংহক ভাগ নিতে শৃগাল চুম্পিয়ে ৰহল থিক ৷ তাহে দেখিয়ে ভয়ে দণ্ডে যুগ যাই ৷ জানি হামু নিজ দাসীক সত্বৰে নেৱ আসিয়া স্বামী ৷
যব বোল তোহো অন্তেসপুৰে ৰহ , কোন পৰকাৰে ভেট পাৱব তথি উপায় কহোঁ , হে নাথ , তা শুনহ ৷ বিবাহক পূৰ্ব দিৱস ভৱানীক মঠ চলব , সে সময়ে হামাক হৰি নিয়ে যাৱ ৷
যব তোহো হেলা কৰি হামাক নাহি নেৱব তব তোহাত বদ্ধ দিয়ে হামো প্ৰাণ ছাড়ব ৷ পাপী শিশুপালক ছায়া হামো কবহো পাৱে নাহি পৰশো ৷ ওহি জানি নিজ দাসীক হে নাথ , উদ্ধাৰ উদ্ধাৰ ৷ তৱ চৰণসৰোৰুহে কিং বহু লেখ্যমিতি পত্ৰমিদং ৷ ””

[ পুতাইলৈ চিঠি ] -উইল চিদ্দিকুৰ ৰহমান।

[ পুতাইলৈ চিঠি ] -উইল চিদ্দিকুৰ ৰহমান। (এখন পুৰণি চিঠি ‘চিঠি.....Letter’ গোটৰ জৰিয়তে পুনৰ পাঠকবর্গলৈ আগবঢ়ালো) মৰমৰ সোণ, মৰম লবি। বহ...