[ পুতাইলৈ চিঠি ]
-উইল চিদ্দিকুৰ ৰহমান।
-উইল চিদ্দিকুৰ ৰহমান।
(এখন পুৰণি চিঠি ‘চিঠি.....Letter’ গোটৰ জৰিয়তে পুনৰ পাঠকবর্গলৈ আগবঢ়ালো)
মৰমৰ সোণ,
মৰম লবি। বহুদিন হ’ল তোলৈ চিঠি নিলিখা। তদুপৰি বৌটিয়েৰৰ উপৰ্যুপৰি তাগিদা। সেয়েহে দুশাৰীমান লিখিবলৈ লৈছো। ভালে আছ নিশ্চয় ! নেদেখা জনৰ কৃপাত আমাৰো ভালেই বুলিব পাৰি।পঢ়া-শুনাবোৰ কেনে চলিছে? চাবি, নিলগত থাকি নিজৰ দ্বায়িত্ব পাহৰি নেপেলাবি। বহু আশা-ভৰষাৰ মূৰত বাহিৰলৈ পঢ়িবলৈ পঠাইছো। তোৰ ওপৰত অৱশ্যে সিমানখিনি বিশ্বাস আমাৰ আছে। তথাপি যুগটোৰ কথা ভাবিলে কেতিয়াবা ভয় নলগা নহয়। বৌটিয়েৰৰো চিন্তা সেইখিনিতে। জানই নহয় মানুহজনী, সাত-শতৰুৱেও নভৱা কথা মাকবোৰে ভাৱে হেনো!!ভালকৈ পঢ়া-শুনা কৰিবি। একেটাই ল’ৰা। তোক বৰ মানুহ কৰাৰ বৌটিয়েৰৰ সপোনটো ফলিয়াব লাগিব।
অ!সেইদিনা প্রৱেশিকাৰ ফলাফল বাহিৰ হ’ল নহয়,বাতৰিত গম পাইছই চাগে’। আমাৰ ইয়াৰ ৰিজল ভাল। পৰীক্ষা দিয়া আটাইকেইটাই উত্তীর্ণ হৈছে। তৰাই ভৱাতকৈ বেচিহে ভাল ৰিজল কৰিছে হেনো। মোৰ মতে সেইয়া তাইৰ নিজা যত্ন। একাগ্রচিত্তে লাগি থাকিলে মাগি খাব নালাগে বুলি কথা এষাৰ আছে। এইবাৰৰ উত্তীর্ণৰ হাৰো আন বাৰতকৈ ভাল। শতকৰা সত্তৰ। ভাল লাগিছে। আমাৰ ঠাইখিনি আগবাঢ়ি যোৱা যেন লাগিছে দেখুন। নতুন প্রজন্মই পঢ়াৰ মূল বুজিছেগৈ। যেইকি নহওক, তৰাৰ খবৰ এটা লবি। উৎসাহ পাব ।
অ!সেইদিনা প্রৱেশিকাৰ ফলাফল বাহিৰ হ’ল নহয়,বাতৰিত গম পাইছই চাগে’। আমাৰ ইয়াৰ ৰিজল ভাল। পৰীক্ষা দিয়া আটাইকেইটাই উত্তীর্ণ হৈছে। তৰাই ভৱাতকৈ বেচিহে ভাল ৰিজল কৰিছে হেনো। মোৰ মতে সেইয়া তাইৰ নিজা যত্ন। একাগ্রচিত্তে লাগি থাকিলে মাগি খাব নালাগে বুলি কথা এষাৰ আছে। এইবাৰৰ উত্তীর্ণৰ হাৰো আন বাৰতকৈ ভাল। শতকৰা সত্তৰ। ভাল লাগিছে। আমাৰ ঠাইখিনি আগবাঢ়ি যোৱা যেন লাগিছে দেখুন। নতুন প্রজন্মই পঢ়াৰ মূল বুজিছেগৈ। যেইকি নহওক, তৰাৰ খবৰ এটা লবি। উৎসাহ পাব ।
বৌটিয়েৰৰ ৰোগটো আগৰে লেখীয়া। বিশেষ ভাল পোৱা নাই। খেতি-খোলা সামৰি এবাৰ বেমাৰ দেখুৱাবলে বাহিৰলে নিয়াৰ অভিপ্রায় এটা মনতে পুহি ৰাখিছো। লগৰ কোনো কোনোৱে তেওঁক ভাৰত ভ্রমণত যাবৰ কাৰণে লগ ধৰি আছে। মোৰ মতে এইবাৰলে নালাগে। চিকিৎসাটোহে হওক আগে।
ময়ো ইয়াৰ মাজতে তোৰ তালৈ এবাৰ গৈ অহাৰ কথা মনতে পাঙি আছিলো যদিও মাজতে সেই দুদিনৰ বৰষুণতে আগ বাৰিষা হৈ আমাৰ আলি-পদুলি বুৰালেই। তাতে কিবা ‘মহাচেন’ৰ কথা ওলালে!মনটো সমূলি আগ নাবাঢ়িল। পাৰিলে তইয়ে এবাৰ আহি যাবিহি। সেই বুলি নিজৰ কাম পাছ পেলাই নহয়।
জেঠৰ কেইবাদিনো গ’ল। খেতিৰ বাবে টঙালি বান্ধিবৰ হ’ল। নাঙল-যুঁৱলিৰ প্রবন্ধ হৈছেগৈ। এতিয়া বতৰেহে জানে।আমাৰ আকাশলে চাই ৰোৱাৰ বাহিৰে আন উপায়নো আৰু কি আছে। বিজ্ঞান প্রযুক্তিয়ে আমাৰ কৃ্ষিক ঢুকি নাপায়।
চাবি, ডাঙৰ ঠাইৰ কথাবোৰো অলপ সুকীয়া। মানুহৰ মূল্য কম। বাট-ঘাটো জনে জনাৰণ্য। গাড়ী মটৰো কম নচলে। ইফালে-সিফালে গ’লে আগপিছ চাইচিতি গমিপিটি চলিবি। বৌটিয়েৰৰ তোকলৈ পুৱা-গধূলি সেইবোৰেই চিন্তা।বিশেষ আৰু আজিলৈ নিলিখো। চিঠিৰ উত্তৰ দিবি। মানুহজনীয়ে নহলে উচপিছাই থাকিব। এৰিছো।
শেষত পুনৰ মৰম আশীষ থাকিল।
ইতি-
তোৰ পৰমপূজনীয় পিতাৰ।
তাং-ইং ২০/০৫/১৩
তোৰ পৰমপূজনীয় পিতাৰ।
তাং-ইং ২০/০৫/১৩
