আলাপ:দেৱৰাজ কলিতাৰ স'তে

"আমি এই চিঠি গোটৰ জৰিয়তে আগৰ সেই চিঠি লিখাৰ ধাৰাটো অব্যাহত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰাটো নিশ্চয় এটা ভাল প্ৰচেষ্টা বুলিয়েই ভাৱো।"

জীৱন যুঁজৰ এগৰাকী অক্লান্ত যুদ্ধা, যি জনে কেঞ্চাৰৰ দৰে দুৰাৰোগ্য বেমাৰকো অসীম মনোবলেৰে জয় কৰি সকলোৰে আদৰ্শ হৈ পৰিছে সেই গৰাকী সাহসী বীৰ পুৰুষ সন্মানীয় শ্ৰীযুত দেৱৰাজ কলিতা ককাইদেউৰ স’তে আজিৰ আলাপ শিতান সজাবলৈ আগবাঢ়িছোঁ৷তেওঁ বৰ্তমান স্বাস্থ্যজনিত কাৰণত অসুস্থ৷তেওঁৰ সুস্বাস্থ্য আৰু দীৰ্ঘায়ু কামনা কৰি ভগৱানৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা জনালোঁ৷
তেখেতলৈ আগবঢ়োৱা প্ৰশ্ন আৰু উত্তৰ ---

প্ৰশ্ন: (১) আপুনি সাম্প্ৰতিক সময়ত চিঠিৰ প্ৰাসংগিকতা কেনে বুলি ভাৱে?
উত্তৰ: ধন্যবাদ মৌচুমী ।সাম্প্ৰতিক কাল বুলিয়েই নহয় মই ভাবোঁ চিঠিৰ প্ৰাসংগিকতা আগতেও আছিল আৰু এতিয়াও আছে ।হয়তো যুগৰ পৰিবৰ্তনৰ লগে লগে সকলো কথা কামৰ যিদৰে পৰিবৰ্তন হৈছে যিটো আমি মানি লৈছো একেদৰেই চিঠি লিখা বা চিঠি যোগাযোগৰ পৰিবৰ্তনো আমি মানি লবলৈ বাধ্য হৈছো ।
আগতে ৰেডিঅ যিদৰে এটা সুন্দৰ মনোৰঞ্জনৰ মাধ্যম আছিল লগতে দেশ বিদেশৰ সকলো খবৰ পোৱাৰ মাধ্যম আছিল কিন্তু তাৰ ঠাইত দূৰদৰ্শন আহিল যদিও আজিও ৰেডিঅৰ যিটো স্বকীয়তা বা মৰ্যদা বৰ্তি আছে আৰু কবলৈ গলে আজিকালি মানুহে হাতে হাতে ৰেদিঅ লৈ শুনি ফুৰাৰ দৰেই হৈছে কাৰণ প্ৰতিটো মবাইল বা গাড়ীৰ টেপত এফ এম ৰেডিঅ বা স্থানীয় ৰেডিঅ বাজি থাকে ।গতিকে একেদৰে চিঠিৰো প্ৰাসংগিকতা সদায়ে আছে আৰু থাকিব বুলি ভাবো।
প্ৰশ্ন:(২) আপুনি কেতিয়াবা চিঠি লিখিছিলনে? যদিহে লিখিছিল চিঠি লিখাৰ অভিজ্ঞতা আৰু স্মৃতি জনাব নেকি?
উত্তৰ: বৰ ভাল প্ৰশ্ন।হয় মই প্ৰাইমাৰী স্কুলত থাকোতেই চিঠিৰ আৰ্হি জানিছিলো আৰু চিঠি লিখিছিলো ।হয়তো সকলোৱে মোৰ দৰে লিখিছিল ।কিন্তু চিঠি লিখি পোষ্ট কৰা অভিজ্ঞতা মই লাভ কৰিছিলো মোৰ মামাৰ পৰা।চাকৰি সূত্ৰে মামা ঘৰৰ পৰা অসমৰ বিভিন্ন দূৰৰ ঠাইত আছিল বাবে সেই সময়ত মামাৰ লগত আমাৰ যোগাযোগৰ সুন্দৰ মাধ্যম আছিল চিঠি। পোষ্ট কাৰ্ড ,ইনলেন্দ কাৰ্ড আৰু এনভেলপত চিঠি পোষ্ট কৰিছিলো ।সেইয়াই আছিল চিঠি লিখাৰ সুন্দৰ অভিজ্ঞতা আৰু আৰম্ভণি ।তাৰ আনন্দই সুকীয়া আছিল ।পিছলৈ জনা বুজা হোৱাৰ পিছত দূৰত থকা বন্ধু বান্ধৱলৈ চিঠি লিখা হলো।তাৰ পিছত গাৱঁৰ পৰা কলেজত অহাৰ পিছত বিভিন্ন জনলৈ চিঠি লিখা হলো ।তাৰ পিছত চাকৰি সূত্ৰে চিলঙত থকাৰ পিছত বিভিন্ন বন্ধু-বান্ধৱীলৈ লগতে ঘৰলৈ চিঠি লিখিছিলো ।তাৰ পিছত লৰা ছোৱালীৰ চিকিৎসা আৰু শেষত নিজৰ চিকিৎসাৰ বাবে অসমৰ বাহিৰত মাহৰ পিছত মাহ ধৰি থাকিব লগীয়া হোৱাতো বিভিন্ন জনলৈ চিঠি লিখাৰ সুন্দৰ অভিজ্ঞতা আৰু স্মৃতি আজিও মানস পটত বিৰাজ মান হৈ আছে ।সেই সময় বোৰত ফোনৰ যোগাযোগ তেনেকৈ নাছিল ।আনহাতে টেলিগ্ৰাম বা ফোনত ট্ৰাংক কল কৰা পদ্ধতি আছিল।চিঠি লিখি পোষ্ট কৰা আৰু তাৰ উত্তৰ পাবলৈ অপেক্ষা কৰাৰ যি মাদকতা তাৰ অনুভৱ আজিও মনত আছে । মই চিঠি লিখি বৰ ভাল পাইছিলো আৰু বিভিন্ন ধৰণে নিজৰ আদব কায়দাৰে চিন্তা কৰি চিঠি লিখাৰ কৌশল অৰ্জন কৰিছিলো আনকি লিখিব নজনা জনকো তেওঁলোকৰ মনৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰি চিঠি লিখি দিছিলো ।মই নিজৰ চিকিৎসাৰ বাবে ১৯৯৬ চনৰ পৰা ২০০৫ চনলৈ সুদীৰ্ঘ কাল মাহৰ পিছত মাহ চেন্নাইত থাকোতে ঘৰলৈ পুত্ৰ পৰিবাৰক উদ্দেশ্য কৰি লিখা চিঠিবোৰ সংৰক্ষণ কৰি কিতাপৰ আকাৰত জীৱন কথাৰ মাজতে ৰাখি থৈছো।
প্ৰশ্ন:(৩) প্ৰেমাস্পদলৈ চিঠি লিখিছিল নে?
উত্তৰ: মই সৰুৰে পৰা সকলো ফালে সতৰ্ক আছিলো আৰু মামাক খুবেই ভয় কৰিছিলো যিহেতু মামাৰ ঘৰতে আছিলো ।গতিকে প্ৰেম নাছিল যদিও মই স্কুলীয়া জীৱনত হাঁহৰ ওপৰত শিয়াল ৰজা হোৱাৰ দৰেই প্ৰতিটো শ্ৰেণীত প্ৰথম ল’ৰা(ছাত্ৰ)আছিলো বাবে শিক্ষক বা শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ ছাত্ৰীৰ পৰা মৰম সন্মান পাইছিলো ।মোৰ লগত একেটা শ্ৰেণীত চাৰিজনী পাঁচজনী ছোৱালী আছিল আৰু সকলোৰে মোৰ প্ৰতি মৰম ভাৱ আছিল যদিও আমাৰ মনত প্ৰেমৰ সংজ্ঞা কি আছিল নাজানো ।কিন্তু এজনী ছোৱালীৰ মোৰ প্ৰতি কিবা হয়তো মনত ভাৱ আছিল আৰু মোলৈ চোৰাং ভাৱে চিঠি এখন লিখি মোৰ কিতাপৰ মাজত পঠিয়াই দিছিল।এইখন চিঠিৰ কথা মই চিঠি গোটত আৰম্ভণিতে কৈছিলো আৰু লিখিছিলো ।তেতিয়া আমি নৱম দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ আছিলো ।সেইজনী ছোৱালীক দশম শ্ৰেণীতেই অভিভাৱকে বিয়া দিছিল ।আমাৰ তেতিয়া এইবোৰ কথা ভাৱিবলৈ ক্ষমতা নাছিল ।প্ৰেমৰ চিঠি লিখাৰ অভ্যাস নাই বুলি কলে ভুল হব৷ চিঠি লিখিছিলো কিন্তু সেইবোৰ স্থায়ী নাছিল ।মৰমৰ ভাৱ বিনিময়ত লিখা মনৰ ভাৱ আছিল।
প্ৰশ্ন:(৪) বৰ্তমান অফিচ কাছাৰীৰ চিঠিৰ বাদে মানুহে মানুহলৈ লিখা চিঠি হেৰাই যোৱাৰ পথত --এই বিষয়ে আপুনি কি কয়?
উত্তৰ: কথাটো একেবাৰে মিছা নহয় ।আজিকালি নতুন প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ দিনত আগৰ সেই হাতে লিখা চিঠিৰ দিন যেন নাইকীয়া হোৱাৰ পথত।মবাইল আৰু কম্পিউটাৰৰ বাবে হাতে লিখা চিঠি এতিয়া যেন ই-মেইল আৰু মেছেজলৈ পৰিবৰ্তন হল।আগৰ হাতেৰে লিখা যিকোনো চিঠি আজিকালি যেন নোহোৱা হল।আনকি অফিচৰ চিঠিও ডি টি পি কৰি প্ৰিন্ট আউত কৰি প্ৰেৰণ কৰা হল। কিন্তু আজিও হয়তো পুৰণি চামে হাতে লিখা চিঠিৰ মাদকতা পাহৰিব পৰা নাই । মই আজিও হাতেৰে যিকোনো চিঠি লিখাটো বৰ পচন্দ কৰো। আমি এই চিঠি গোটৰ জৰিয়তে আগৰ সেই চিঠি লিখাৰ ধাৰাটো অব্যাহত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰাটো নিশ্চয় এটা ভাল প্ৰচেষ্টা বুলিয়েই ভাৱো।চিঠি গোটৰ সমূহ সদস্য লৈ আমাৰ শুভকামনা থাকিল।আমাৰ শৰীৰ বৰ ভাল নাই তথাপিও ভন্টি মৌচুমী বৰিৰ প্ৰশ্ন খিনিৰ উত্তৰ দিবলৈ প্ৰয়াস কৰোতে কিবা যদিহে অজানিতে ভুল হল সকলোৱে নিজ গুণে শুধৰাই ললে ভাল পাম।

অসুস্থতাৰ মাজতো মনোবল অটুত ৰাখি সময় উলিয়াই আলাপ শিতানৰ প্ৰশ্নকেইটাৰ উত্তৰ ইমান ধুনীয়াকৈ দিয়াৰ বাবে ককাইদেউলৈ থাকিল অন্তৰভৰা শুভেচ্ছা,আন্তৰিক ধন্যবাদ আৰু কৃতজ্ঞতাৰ শৰাই৷

ধন্যবাদ সহকাৰে,

মৌচুমী বৰি
১০.০২.১৭