আলাপ: অৰ্চনা কলিতাৰ স'তে

“আমি অগ্ৰজসকলে বৰ্তমানৰ উঠি অহা প্ৰজন্মক চিঠি লিখাৰ প্ৰতি ধাউতি বঢ়োৱা উচিত l”

সন্মানীয় সদস্যবৃন্দ,

এইবাৰ “আলাপ” শিতানটি সজাব বিচাৰিছোঁ চিঠিগোটৰ এগৰাকী সক্ৰীয় সদস্যা সন্মানীয়া অৰ্চনা কলিতাৰ (অতি মৰমৰ ভন্টী) স’তে৷

প্ৰশ্ন: চছিয়েল নেটৱৰ্কিং চাইট “চিঠি গোট”ৰ ফালৰ পৰা তোমাক আন্তৰিক অভিনন্দন আৰু শুভেচ্ছা জনালোঁ
অ.ক:-অশেষ ধন্যবাদ l

প্ৰশ্ন: সাম্প্ৰতিক সময়ত চিঠিৰ প্ৰাসংগিকতা কেনে বুলি ভাবা?
অ.ক:-বৰ্তমানৰ উন্নত প্ৰযুক্তিৰ যুগত ফে'চবুক,ৱাটচ এপ,টুইটাৰৰ দিনত বহুতে বগা কাগজ এখিলাত লিখা চিঠিৰ প্ৰয়োজন নাই বুলি ভাবে যদিও মোৰ দৃষ্টিত এতিয়াও চিঠিৰ প্ৰাসংগিকতা আছে l সীমান্তত কৰ্মৰত সেনা জোৱান এজনে বহুদিনৰ বিৰতিত ঘৰলৈ কৰা ফোনকলটোৱে যি আনন্দ দিয়ে তাতকৈ হয়তো বেছি আনন্দ দিয়ে তেওঁৰ বাতৰি পাবলৈ ব্যাকুল হৈ থকা নিৰক্ষৰ পিতৃ-মাতৃ তথা নৱপৰিণীতা পত্নীয়ে যেতিয়া তেওঁ ডাকত পঠিওৱা চিঠিখন পায় l চিঠিৰ মাদকতা বৰ্তমানৰ হাজাৰ উন্নত প্ৰযুক্তিয়েও দিব নোৱাৰে l

প্ৰশ্ন:- তুমি কেতিয়াবা চিঠি লিখিছিলা নে?যদি লিখিছিলা চিঠি লিখাৰ অভিজ্ঞতা-স্মৃতি জনাবা নেকি?
অ.ক:-কেতিয়াবা চিঠি লিখিছিল নে বুলি সুধিলে উত্তৰত ক'ব লাগিব হয় লিখিছিলো l মোৰ এগৰাকী সমবয়সীয়া মাহী আছে মাৰ খুৰাকৰ ছোৱালী l আমাৰ দুয়োজনীকে মামাহঁতে বুন্দিয়া -ভূজিয়া বুলি জোকাইছিল l মাহীহঁত নুমলীগড়ৰ ওচৰৰ বিহৰা চাহ বাগিচাত আছিল l বিদ্যালয়ত পঢ়ি থকা দিনত মাহত দুখনমানকৈ চিঠি তেওঁলৈ পঠাইছিলোঁ l চিঠিৰ আৰম্ভণি কৰিছিলো "শ্ৰীহৰি" বা "God is good" বুলি l এতিয়া সেইবোৰ কথা মনত পৰিলে অকলে হাঁহো,নষ্টালজিয়াত ভূগো l যেতিয়া হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাৰ্থী হ'লো টেষ্টৰ পিছত অন্তৰংগ বান্ধৱীলৈ চিঠি লিখিছিলো পঢ়াৰ খা-খবৰ জনাই l বিশ্ববিদ্যালয়ত থাকোতে ফোনৰ সুবিধা আছিল যদিও দেউতাই কুৰিয়াৰত পঠাই দিয়া মাহৰ খৰচৰ টকাকেইটাৰ সৈতে লিখি দিয়া দেউতাৰ হাতৰ আখৰৰ চিঠিখনে আবেগিক কৰি তুলিছিল l

চিঠিৰ জৰিয়তেই চিনাকী হৈছিল হিৰণ্য কাশ্যপ মামাৰ সৈতে l মহাবিদ্যালয়ত পঢ়ি থকা দিনত প্ৰান্তিকত সীমান্ত উপন্যাসেৰে এক সুকীয়া আসন ল'বলৈ সক্ষম হোৱা হিৰণ্য কাশ্যপৰ "সময়" উপন্যাসখন প্ৰকাশ হৈ আছিল l কেইটামান খণ্ড পঢ়িয়েই ইমান আপ্লুত হ'লো যে তেখেতৰ বয়সটো মই নিজে অনুমান কৰি মামা সম্বোধন কৰি “শ্ৰদ্ধাস্পদ মামা” বুলি আৰম্ভ কৰি তেখেতৰ উপন্যাসখন ভাল পোৱা বুলি জনাই উপন্যাসৰ তলত দিয়া ঠিকনাটোলৈ চিঠি এখন পঠাইছিলো l কেইদিনমান পিছত তেখেতে মোৰ হাতৰ আখৰৰ প্ৰশংসা কৰি ইমান সুন্দৰকৈ চিঠিৰ উত্তৰ দিলে যে মই আনন্দত অধীৰ হৈ পৰিছিলো l সেইসময়ত তেখেত তেজপুৰত কৰ্মৰত আছিল l পিছত মই তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয়লৈ পঢ়িবলৈ যোৱা বুলি চিঠিৰ জৰিয়তেই জানিব পাৰি এদিন হঠাৎ মামীৰ সৈতে তেখেত ছাত্ৰীনিবাসলৈ গৈ মোক লগ ধৰিছিল l লগত এসোপা খোৱা বস্তু l সেয়াই তেখেতৰ সৈতে প্ৰথম চাক্ষুষ সাক্ষাৎ হৈছিল l তাৰপিছত মইও তেখেতসকলৰ তেজপুৰৰ ভাড়া ঘৰলৈ গৈছিলো কেইবাবাৰো l

হিৰণ্য মামাৰ সৈতে হোৱা চিঠিৰ আদান -প্ৰদানৰ জৰিয়তে যথেষ্ট উপকৃত হৈছিলো l তেখেতৰ পৰাই শ্ৰদ্ধেয় ভবেন্দ্ৰনাথ শইকীয়া ছাৰৰ বিষয়ে বহু নজনা কথা জানিব পাৰিলো l বানান সম্পৰ্কে খুব সচেতন মামাৰ কাৰণেই মইও শুদ্ধকৈ বানান লিখিবলৈ চেষ্টা কৰিলো নহ'লে যে তেখেতৰ ওচৰত লাজ পাম !
মই তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয়ত থাকোতেই তেখেত সপৰিয়ালে ভাড়া ঘৰ এৰি ডিব্ৰুগড়ৰ নিজৰ ঘৰলৈ গ'ল l চিঠিৰ যোগাযোগ কিছু কমিল যদিও ডিব্ৰুগড়ৰ ঠিকনাতো চেগা চোৰোকাকৈ চিঠি পঠাইছিলো l মোৰ বিয়াৰ পিছত সংসাৰী হৈ চিঠি লিখাটো বন্ধই হ'ল যদিও এতিয়াও ফোনেৰে মাজে সময়ে খা-খবৰ লওঁ l তেখেতৰ “সময়” উপন্যাসখন কিতাপ আকাৰে প্ৰকাশ হওঁতে পাতনিত মোৰ কথাও লিখিছিল l

তেখেতে চকু ফুৰাই দিয়া কাৰণে প্ৰান্তিকত মোৰ এবাৰ দৈনন্দিন এটাও ওলাইছিল l লিখিবলৈ মোক খুব উৎসাহিত কৰিছিল l

প্ৰশ্ন:-প্ৰেমাস্পদলৈ চিঠি লিখিছিলা নে?
অ:ক:-প্ৰেমাস্পদ নাছিল যিহেতু চিঠি লিখাৰ আমেজ নাপালো l কিন্তু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ প্ৰথম ষান্মান্সিকত নৱাগত হৈ যাওঁতে বিভাগৰ ছিনিয়ৰ দাদা-বাইদেউ হঁতে পতা নীলা খামৰ চিঠি প্ৰতিযোগিতাত কাল্পনিক প্ৰেমিকলৈ চিঠি লিখি প্ৰথম পুৰস্কাৰ পাইছিলোঁ l

প্ৰশ্ন:- বৰ্তমান অফিচ-কাচাৰিৰ চিঠিৰ বাদে মানুহে মানুহলৈ লিখা ব্যক্তিগত চিঠি হেৰাই যোৱাৰ পথত.. এইবিষয়ে তুমি কি বুলি ভাবা?
অ:ক:-হয়,বৰ্তমান ব্যক্তিগত চিঠি লিখাৰ অভ্যাসটো মানুহৰ কমি যোৱা যেন লাগিছে l কিন্তু মই ভাবো আমি অগ্ৰজসকলে বৰ্তমানৰ উঠি অহা প্ৰজন্মক চিঠি লিখাৰ প্ৰতি ধাউতি বঢ়োৱা উচিত l সুন্দৰ হাতৰ আখৰেৰে গোট গোটকৈ নীলা বা ক'লা চিয়াহীৰে লিখা চিঠিবোৰে যি আবেগ -অনুভূতি কঢ়িয়াই আনে সেয়া sms বা ফে'চবুকৰ কথা বতৰাই দিব নোৱাৰে l চিঠিৰ দিনবোৰলৈ উভতি যোৱাৰ সুযোগ দিয়া কাৰণে চিঠি গোটক অশেষ ধন্যবাদ l

অৰ্চনা কলিতা ভন্টিৰ বিষয়ে অকনমান: ২০০৬ চনত তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ “সংস্কৃতি অধ্যয়ন” বিভাগৰ পৰা স্নাতকোত্তৰ শিক্ষা সাং কৰি বৰ্তমান ইউ.জি.চিৰ ছিনিয়ৰ ৰিচাৰ্চ ফেল' হিচাপে গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ লোকসংস্কৃতি বিভাগত গৱেষণা কৰি আছে l বিষয় -Women in Assamese folk literature:a study on Nalbari district and Barpeta district of Assam. তেখেত সাত বছৰীয়া ল'ৰা এটাৰ মাতৃ l বৰ্তমান নলবাৰীৰ বাসিন্দা l স্বামী দ্বিজেন তামুলী l পি.এইচ.ডি.ত জইন কৰাৰ আগতে চাৰে পাঁচ বছৰ ৰাষ্ট্ৰীয় স্বাস্থ্য মিচনত ব্লক প্ৰগেম মেনেজাৰ হিচাপে বৰমা প্ৰাথমিক স্বাস্থ্য কেন্দ্ৰত কৰ্মৰত আছিল l

বহুমূলীয়া সময় খৰচ কৰি আলাপ শিতানত ভাগ লৈ তেখেতে আমাক যি আনন্দ দিলে তাৰবাবে বহুতো ধন্যবাদ আৰু অযুত কৃতজ্ঞতাৰ শৰাই আগবঢ়ালোঁ৷

ধন্যবাদ সহকাৰে,

মৌচুমী বৰি
১৫/০২/১৭