মৰমৰ মৌচুমী : সত্যেন্দ্ৰ বৰদলৈ

বিহপুৰীয়া
০৪/০১/২০১৭

মৰমৰ মৌচুমী

মৰম ল’বাঁ ৷ বাকী সকলোকে মোৰ শ্ৰদ্ধা তথা মৰম মান্যানুসাৰে জনাবাঁ ৷ আশাকৰোঁ তোমাৰ তথা গোটৰ সকলোৰে মঙ্গল ৷ মোৰো একপ্ৰকাৰ ৷

তোমাৰ চিঠি পোৱা ভালেদিন হ’ল যদিও উত্তৰ লিখিবলৈ পাহৰি আছিলোঁ ৷ আজি মনত পৰোঁতেই লিখিবলৈ বহিছোঁ ৷ পলম হোৱাৰ বাবে বেয়া নিশ্চয় নোপোৱাঁ ৷

তুমি যিটো প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বিচাৰি মোলৈ লিখিছিলাঁ, তাৰ উত্তৰ দিয়াটো মোৰ বাবে বৰ জটিল ৷ সৰুৰে পৰা এতিয়ালৈকে ভালেমান কিতাপেই পঢ়িছোঁ আৰু মোৰ আজিৰ ৰূপটো কিতাপেই গঢ়ি তুলিছে ৷ তোমাক আগতেও কৈছিলোঁ যে কিতাপৰ বাহিৰে মোৰ কোনো অন্তৰংগ বন্ধু নাই ৷ কিতাপেই মোৰ অভিভাবক, বন্ধু, প্ৰেমিকা, সন্তান --- সকলো ৷ হয়তো মোৰ বিব্লিয়’মেনিয়া আছে , যাৰ বাবে কামত নহা কিতাপখনো পেলাই দিব নোৱাৰোঁ ৷

তুমি সুধিছিলাঁ মোৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলোৱা তিনিখন কিতাপৰ কথা ৷ ইয়াৰ উত্তৰত প্ৰথমেই নাম ল’ব লাগিব গান্ধীজীৰ আত্মজীৱনী " মোৰ সত্য অন্বেষণৰ কাহিনী " ৰ ৷ মহাত্মা গান্ধীক মই বৰ সৰুৰেপৰা মোৰ আদৰ্শ ব্যক্তি হিচাপে লৈছিলোঁ ৷ বৰ্তমান আগৰ ধাৰণাৰ পৰিৱৰ্তন হ’লেও তেখেতৰ আত্মজীৱনীয়ে মোক মোহাবিষ্ট কৰি ৰাখিছে ৷ জীৱন যুদ্ধত গান্ধীজীৰ বাণীয়ে সাহস আৰু প্ৰেৰণা যোগাইছে ৷

দ্বিতীয়খন কিতাপৰ কথা সুধিলে মই টপৰাই নাম ল’ম খলিল জিব্ৰানৰ " দ্য প্ৰফেট " কিতাপখনৰ ৷ কলেজত পঢ়ি থকাৰ সময়তে কিতাপখনৰ বিষয়ে ড° মহেন্দ্ৰ বৰাদেৱৰ "ফুল তৰা গান " নামৰ কিতাপখনত পঢ়াৰ পিছত বম্বে’ৰ পৰা মগাই আনিছিলোঁ ৷ সেই সময়ত সুগন্ধি পখিলা আৰু প্ৰফেটখন মুখস্থ হৈ গৈছিল ৷ আজিও ইয়াৰ অনেক পংক্তি মোৰ কণ্ঠস্থ হৈ আছে ৷ কিতাপখন পঢ়ি মই অভিভুত হৈ পৰিছিলোঁ ৷ এয়া যেন এজন সাধাৰণ মানুহৰ কথা নহয় , এজন সঁচা ভৱিষ্যত বক্তা বা দেৱদূতৰহে স্বগত সংলাপ --- মোৰ এনে লাগে ৷ তুমিএইখন পঢ়িছানে ? নাইপঢ়া যদি সোনকালে পঢ়াঁ আৰু মোৰ বিশ্বাস তুমিও মোৰদৰে ভাবিবলৈ বাধ্য হ’বাঁ ৷

তৃতীয়খন কিতাপ ! ভালেমান কিতাপে ৩য় স্থানত আহি ভীৰ কৰিছেহি ৷ তাৰ মাজৰ পৰা এখন বাচি উলিওৱাটো মোৰ বাবে জটিল হৈ পৰিছে ৷ তথাপিতো ক’বই লাগিব যেতিয়া মই ড° দিলীপ কুমাৰ দত্তৰ " ভূপেন হাজৰিকাৰ গীত আৰু জীৱন ৰথ " খনকে তুলি লৈছোঁ ৷ ভূপেন হাজৰিকাৰ দৰে অৰ্থপূৰ্ণ গীত হয়তো কেতিয়াও সৃষ্টি নহ’ব ৷ দিলীপ কুমাৰ দত্তৰ দৰে ময়ো ভূপেন হাজৰিকাক শংকৰদেৱৰ পিছতে স্থান দিওঁ ৷ এনে এজন পুৰুষক আমি অসমীয়া হিছাপে পোৱাটো বৰ সৌভাগ্যৰ কথা ৷ এজন বিশ্ব-মানৱ হৈয়ো তেখেত এজন খাতি অসমীয়া আৰু এজন অসমীয়া হৈয়ো তেখাত বিশ্ব-মানৱ ৷ তেখেতৰ গদ্য সমূহ এৰিও কেৱল গীত সমূহৰ জৰিয়তেই আমাক সকলো কথা কৈ গৈছে ৷ অসমৰ নিখুঁত ছবি আঁকি গৈছে ৷ উত্তৰ-পুৰুষে তেখেতৰ গীতসমূহৰ মৰ্মাৰ্থ উপলব্ধি কৰি কৰ্তব্যত অগ্ৰসৰ হ’লেই এখন সুন্দৰ অসম গঢ় লৈ উঠিবযে, ই নিশ্চিত ৷

মোৰ প্ৰিয় তিনিখন গ্ৰন্থৰ বিষয়ে তোমাক ইমানকে জনালোঁ ৷ মোৰ বাচনি তোমাৰ মনঃপুত নহবও পাৰে ৷ এয়া মোৰ একান্ত ব্যক্তিগত নিৰ্বাচন ৷ তুমি মোৰ প্ৰিয় তিনিজন বিশিষ্ট ব্যক্তিৰ বিষয়েও জানিব খুজিছিলাঁ ৷ সেই বিষয়ে বেলেগ এদিনা ক’ম ৷ মোৰ চিঠিখনৰ বিষয়ে তোমাৰ মতামত জানিবলৈ অধীৰ আগ্ৰহেৰে বাট চাই ৰ’লোঁ ৷ আজিলৈ সামৰোঁ ৷ উত্তৰলৈ বাট চাই ৰ’লোঁ ৷

ইতি ৷

তোমাৰ দাদা
( শ্ৰী সত্যেন্দ্ৰ বৰদলৈ ৷ )

পুনশ্চঃ বহুদিন তোমাৰ কবিতা পঢ়া নাই ৷ নতুন কবিতা এটা পঠাবানে ?